Uzun zaman oldu yazmayalı. Bir daha bu kadar ara vermemeliyim. Yazacaklarım birikiyor. Sonra unutuyorum. Bunu da yazmalıyım günlüğüme diyorum o anda. Sonra yok olup gidiyor. Beynimin içinde dans eden harfler kelimeleri oluşturduktan sonra benimle dalga geçer gibi yok oluyorlar. Evet evet yok oluyorlar. Size de oluyor mu? Bakmayın öyle. Yani sizin de kelimeleriniz kaybolup gidiyor mu? Yoksa bu sadece bana olan bir şey mi? Bazen birisine kızıyorum. Söyleyeceklerimi aklımda tutayım diyorum. Konuşurken o sinirle unutup gidiyorum. Birkaç saat sonra kendi kendime söyleniyorum. ''Bunu niye söylemedim?'' Söylenmenin de bir faydası yok. Ne olacak benim bu hallerim onu da bilmiyorum. Bir gün bulutların üstündeyim, mutluluktan havalara uçuyorum. Bir gün depresif bir halde, yerimden kalkmak istemiyorum. Yani sizin anlayacağınız saçmalıyorum. Aslında saçmalık da değil, psikoloji. İnsanım ben de. Her gün aynı olamam ki. Bu da çok normal. Bazen düşününce kendimi suçluyorum.
Deniz Kızı olmak ister miydiniz? Emily suyu çok seviyor ve yüzmek istiyor. Annesi onu 12 yaşına kadar sudan uzak tutmayı başarıyor. Kızının suyu çok sevmesinden dolayı yüzme dersi almasına izin veriyor. Emily yüzme dersinin ilk gününde hiç bilmediği bir şeyi keşfeder. Bir deniz kızı olduğunu anlıyor. Suyun derinliklerinde bir arkadaş ediniyor ve sonrasında arkadaşlıkları sayesinde bir şeyler öğreniyor. Kendi hayatının izlerini bulmaya çalışıyor. Hiç tanışmadığı babası hakkında edindiği bilgiler ve onu bulma isteği bir sürü sırrın ortaya çıkmasını sağlıyor. Kitap Perisi'nin Sevdiği Alıntılar : 😊''Aklıma okulla birlikte Su Dünyası'na gittiğimiz zaman geldi. Etrafımızın deniz yaşamıyla çevrili olduğu bir tünele girmiştik. Gerçekten denizin içinde gibiydik. Tek fark, bu kez içindeydim.'' 😊''Fikrimi değiştirmeden doğruca buz gibi suya koştum. Son kez etrafıma bakıp denize d